Çevremde birbirlerinin can-ciğer dostu olup iş ortaklığı kuran bazı kimseler tanıyorum.
Bu dostluk sebebiyle ortaklık kurallarını karşılıklı güven esasına
dayandırmışlar.
Genelde ortaklığın detayları (belki ayıp olur düşüncesiyle -belki
ihmalkarlıktan) konuşulmamış ( veya alel usul konuşulmuş, karara bağlanmamış ve
yazılmamış.)
Karşılıklı güvenden dolayı resmiyete önem verilmemiş. (Mesela borç senetlerini sadece birisi imzalamış, mal varlıkları resmiyette birinin üzerinde v.b)
İşler iyiyken bir problem çıkmıyor genellikle.
Fakat işler yürümediğinde ve iş resmiyete intikal ettiğinde bu dostlukların
bir çoğu "ölürsem cenazeme gelmesin" seviyesine düşüveriyor.
Dostluklarınızın zedelenmesini istemiyorsanız yapacağınız işle alakalı detayları konuşup yazıya dökünüz. Ve her ihtimali göz önünde bulundurarak resmi işlemleri ihmal etmeyiniz.
Bu işlemler sırasında iki tarafın da güvendiği iki kişinin şahit olmasına çalışınız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder