Bu gün okuduğum bir yazı hiç düşünemediğim şeyleri düşündürdü bana.
Bir prof. doktor deprem bölgesinde yaşayan tanıdığı doktoru arayıp hastanelerin durumunu soruyor. Cevap: "Hocam hastaneler sağlam fakat biz yıkıldık. Bir çok doktor ve sağlıkçı vefat ettiler, yaralı olanlar var bazılarının da enkazda yakınları var. Onlar da görev yapacak durumda değiller."
Bu cevap beni çok düşündürdü. Aynı durum diğer görevliler için de geçerlidir özellikle yıkımın fazla olduğu illerde.
O şehirlerdeki organize olması ve halkı organize etmesi gerekenler de bu durumdadır muhtemelen; AFAD görevlileri, polisler, karayollarında görevli şahıslar, Belediye görevlileri, Valilik ve kaymakamlıktaki görevliler, STK temsilcileri. vb.
Bu şahısların da bir kısmı vefat etmiş bir kısmının yakını enkaz altında kalmıştır. kendisi ve yakınları sağ salim kurtulmuş olanlar işlerinin başına geçebilmişlerdir. Onlar da ailelerini güvenli bir yere yerleştirebildikten sonra... Bir de ilk gün telefonların çekmediğini düşündüğümüzde işler iyice zorlaşmıştır.
O günden beri ben bile depresyondayım. Elim kolum hoşaf gibi. Bir de onları düşünelim.
Rabbim oralarda görev yapanların ve oralarda yaşayanların yardımcısı olsun.
Her kes elinden geleni yapmaya çalışıyor. Buna devam edelim inşaallah. Yaralarımız daha çabuk sarılsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder