ERGEN PSİKOLOJİSİ

 ERGEN PSİKOLOJİSİ (Çevresinde ergen olanların okumasını tavsiye ederim)

Çevremde genelde sakin bir kişilik olarak bilinirim, ki genelde öyledir. Fakat bu sakin kişiliğin ergenlik dönemleri çok farklıydı.

Hayatımı geriye doğru incelediğimde en tehlikeli /problemli yaş olarak orta okul 2 ve 3. sınıf (13-14) yaşlarımı görürüm.

 Öz güvenimin tavan yaptığı, eleştiriye kapalı olduğum bir dönem. 

Her türlü tehlikeye açık, kötü alışkanlıklara meyilli olduğumuz bir dönem. 

 En küçük şeylerde özellikle aile fertlerine karşı agrasif tavırlarımın olduğu dönem.

 Empati yapmaktan yoksun, her şeyi kendime göre algıladığım bir dönem.

Orta okul son sınıfın yaz tatilindeydik. Köyde harman zamanı... Ailenin tüm fertlerinin sabahtan akşama kadar çalıştığı bir dönem.

Rahmetli annemin yükü bizden biraz daha fazla. Sabahleyin erkenden kalkıp ineklerin sağım işleri ve sağılan sütlerin pişirilmesi onun için ekstra bir görev. O arada ablam kahvaltıyı hazırlıyor. 

Kahvaltıdan sonra hep birlikte tarlaya gidiyoruz. Harman zamanı tarlada herkese göre iş var. Akşama kadar çalışıp yorgun argın eve dönüş. Bu arada ineklerin akşam sağımı ve sütlerinin pişmesi gerekir. (Sıcakta süt hemen bozulur) Evde su olmadığı için kullanım ve içme suyu çeşmelerden gelecek. Köyde henüz elektrikler yok. Lambalara gaz konulacak, lambaların camları silinecek vs. O arada akşam yemeği pişiriliyor.

Tabi tarladan geldikten sonraki bütün işler annem ve ablama ait.

Akşam yemeğine oturduk. Aceleyle yapılan çorba nasıl olursa öyle olmuş. Çorbanın bir şeyleri eksik gibi geldi bana. Birden kükredim: 

"Bu ne biçim çorba yaa"

Çok sakin olarak bildiğim rahmetli babam demek ki o zamana kadar epeyce sabretmiş olmalı ki o da patladı:

"Hırlama len köpekkk"

Ortalık buz kesti. Kaşığı sert bir biçimde siniye bırakıp kalktım. "Bana hakaret edilen evde duramam artık" diye düşündüm. Fakat akşam vakti nereye gideceksin, ne ile gideceksin. Çıktım harman yerine epeyce dolaştım. Dolaşırken de epeyce sigara içtim. Zaman ilerledikçe öfkem yatıştı. Gece 12 civarı eve gelip yattım. Sabahleyin kaldığımız yerden devam.

Demek istiyorum ki o yaşların psikolojisi çok farklı oluyor. Çevresindekilerin biraz anlayış biraz hoş görüsüyle kolaylıkla atlatılabilecek bir dönem. Fakat çevresi anlayışsız olursa çocuk her türlü tehlikeye açık hale gelebilir.

Lise birinci sınıfa yatılı olarak Kütahya'ya İHL. ye başladım. İşte o zaman ailenin kıymetini anladım. Empati yapmaya başladım . Bir anda olmasa da her şey zamanla düzeldi rayına girdi elhamdülillah.

Ergen çocuğu olanlar. Eğer çocuğunuz agresif ise endişelenmeyin bu durum geçicidir. Biraz sabır, biraz anlayış gösterin, sakın zıtlaşıp üzerine gitmeyin. 

08/02/2025 - Ali USLU - TAVŞANLI