"Keskin sirke küpüne zarar
verir" demiş atalarımız.
Eğitimcilik hayatımda bazı agresif
çocuklar tanıdım. Bazıları ailesi tarafından (belki de hiç farkında olmadan)
şımartılmış çocuklardı.
Bu tür ailelerin ortak özellikleri
şöyleydi:
*Çocukları haklı da olsa haksız da olsa
çocuklarının arkasında duruyorlardı. Okula gelip idareyle, öğretmenle
tartışırlar, hatta tehdit etmeye çalışırlardı.
*Çocuğunun problem yaşadığı öğrenciyi
tehdit ederlerdi.
*Çocuğunun anlattıklarını yüzde yüz
doğru kabul ederek karşı tarafları suçlarlardı.
Bu çocuklardan uzun vadede takip
edebildiklerimde gördüğüm durum şu oldu:
*Çok zekiler de dahil eğitimlerini yarım
bıraktılar.
*Çoğunluğu gayr-i meşru, ve kanun dışı yollara
bulaştılar.
*Büyüdüklerinde isteklerini karşılamayan
/veya karşılayamayan kendi ailelerine zarar verdiler. (Dövme yaralama gibi.)
*Çocukları sebebiyle bazı ailelerin aile
düzenleri bozuldu ekonomileri çöktü.
Çocukların yanlış davranışlarına destek olmak sonuçta en çok o aileye zarar veriyor, sonra da topluma...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder