ZEHİRLİ OK

 Her alimin etrafında, onu seven, ondan istifade etmeye çalışan kişiler bulunur. Onun sohbetinde bulunurlar, soruları olursa ona sorarlar.

Tabii, alim demek bilgili insan demektir ama hata yapmayan günah işlemeyen kimse değildirler. Zaman zaman hırslarına yenik düşen alimler de olmuştur. Hatta bazı alimler bilgilerinden dolayı gurura kibre kapılmış, belki de bu konuda şeytanın tuzağına düşmüşlerdir.

 Alimlerden birisi bir gün etrafındaki kişilere sohbet ediyorlarmış. Bir konu üzerinde sohbet ederlerken dinleyenlerden birisi bu konuda falanca alim şöyle diyor deyince, o alim kişi, kıskançlığından mıdır yoksa kibrinden midir diğer kişinin görüşlerinin üzerinde konuşmuş ama bununla yetinmeyip o kişinin şahsiyetiyle alakalı olumsuz konuşmalar da yapmış.

Oradaki dinleyicilerden birisi bahse konu olan alimin yakınlarından birisiymiş. Hemen gidip söylenenleri o alime yetiştirmiş. Belki de bir aferin bekliyormuş. Fakat beklenildiği gibi olmamış. O zat demiş ki:

“Ah evladım bunu yapmayacaktın. O şahıs bana zehirli bir ok atmış, ama ok bana isabet etmemişti. Sen o oku getirdin tam kalbime sapladın.”

Bazen bizimle ilgili konuşanlar da olur. Bu konuşma bize ulaşmadığı sürece rahatsız olmayız. Fakat bir şekilde bize ulaşınca hem rahatsız oluruz hem de aleyhimizde konuşan kişiye karşı (soğukluk hissetmekten -nefrete kadar) çeşitli derecede olumsuz duygular yaşarız.

 Peygamber efendimizin bu konudaki sözünü aklımızdan çıkarmamalıyız:

“Nemmam (insanlar arasında laf taşıyan) Cennete giremez”