PROBLEMLERDEN BAHSETMEK...

Problemlerin olduğu bir yerde, problem yokmuş gibi davranmak yanlıştır.

Fakat devamlı problemler üzerine konuşmak da doğru bir davranış değildir.

Bu meseleyi hastalıkla ilgili bir örnekle açıklamaya çalışalım. Diyelim ki (hafazanallah) sizin veya ailenizden birisinin sağlık problemleri var. Önceleri pek önemsemediniz, geçer dediniz. Fakat aradan uzun süre geçmesine rağmen hastalıkta bir düzelme yok, ne yaparsınız?

Tedavi çareleri ararsınız, işin uzmanlarını araştırırsınız değil mi?

 Diyelim ki gittiniz bir uzmana. Uzman size ciddi bir hastalıktan bahsetti, emin olamadınız, başka bir uzman doktora gittiniz, O da benzer şeyleri söyledi.

İyice emin olmak için fakülteye gittiniz, orada da benzer şeyler söylendi.

 Artık zihninizde hastalıkla ilgili  şeyler netleşmiştir değil mi? Hastalığın mahiyeti hakkında karar vermişsinizdir. Yani problemin ne olduğu ortaya çıkmıştır.

Bundan sonra ne yaparsınız? Tedavi yollarını araştırır, çareler üzerinde kafa yorarsınız. Artık teşhisle ilgili araştırmaları bırakırsınız herhalde...

Toplumsal problemler de böyledir. Değişik yer ve zamanlarda, iyi niyetli, işin uzmanı olan farklı kişiler aynı şeyleri problem olarak değerlendiriyorlarsa artık problem belli olmuştur.(Yani hastalık teşhis edilmiştir)

 Bundan sonra, problemleri konuşmaktan daha çok, çözüm odaklı konuşmak gerekir. (Yani tedavi yolları  ve metotları üzerinde konuşmak) gerekir. Veya problemi söyleyip çözüm önerileri sunmak gerekir.

  Problemleri konuşmak  kolaydır , fakat çözüm odaklı konuşmak, çözüm üretmek zordur.

Çünkü bu durum, bilgi  tecrübe ve emek gerektirir.