ÇAM DEVİRMEK

 Yıllar önce bir çay bahçesinde çay içip sohbet ediyoruz. Arkadaşlar var, arkadaşların arkadaşları var. Yani bulunanların hepsi birbiriyle samimi değil. Belki şahsen tanışıyorlar o kadar.

Söz bir ara siyasete geliyor. Birisi diyor ki (Ecevit ve Demirel’i ima ederek)

"Arkadaş! çocuğu olmayan çocuk kıymetini bilmez. Bu adamların çocuğu yok bunlar milletin çocuklarının derdini, kıymetini bilmezler."

Orada yıllardır çocuk sahibi olmak için çareler arayıp henüz çocukları olmamış bir tanıdığım var. Çaktırmadan ona bakıyorum. O kadar rahatsız oluyor ki. Bir şey söylemiyor, söyleyemiyor...

Ben hemen mevzuyu değiştiriyorum, durumu kurtarmaya çalışıyorum. Fakat arkadaşın rahatsızlığı devam ediyor. Kısa bir süre sonra bir şeyi bahane ederek müsaade istiyor, ve ayrılıyor.

Bu tür olaylara tam anlamıyla "çam devirmek" deniliyor.

Konuşulan mevzunun doğruluğu yanlışlığı da ayrıca tartışılır ve bence hiç de isabetli bir görüş değil.

İsabetli bir görüş bile olsa konuşurken birilerinin bu konuşmadan rahatsız olup olmayacağını da hesap etmemiz en azından bir insanlık görevidir.