NESİLDEN NESİLE DEVAM EDEN ÇOK GÜÇLÜ BİR GELENEK “ŞİVLİLİK”
Konya’da dün (Rağaib kandilinin gündüzü) tatlı bir telaş vardı. Birkaç gün önce “Üçayların ilk perşembesi çocuklar şivlilik toplamaya gelirler hazırlıklı olun” diye bizi uyarmışlardı. Çarşamba günü uğradığım tüm marketlerde sanki bayram arefesiymiş gibi müthiş bir yoğunluk vardı Alış veriş yapanlar çocuklara verecekleri şeyleri araştırıyor sonra da kolilerle alıyorlardı.
Sebebini Perşembe günü anladım. Sabah erken saatlerden başlayıp öğleye kadar aralıksız zilimize bastılar küçük misafirlerimiz.
Zil çalıyor. Dış kapıyı açıyoruz, bir çocuk sesi “şivlilikkk”
Birkaç çocuk bir araya gelmiş gruplar halinde geziyorlar. Ellerinde poşetler “kandiliniz mübarek olsun.” diyorlar kapıdan. Ev sahipleri ne yapacağını biliyorlar. Çocukların açtığı poşetlerine hediyeler bırakılıyor. Teşekkür edip ayrılıyorlar. Acele ediyorlar daha çok gidilecek yerleri var.
Daha küçükler anneleriyle geliyorlar. Anneleri biraz geriden gözetliyor çocuklarını. Tabi tanımadığı kişiler… Çocukları korumak lazım.
Biz oranın yabancısı olmamıza rağmen en az yüz elli çocuk geldi kandil tebriğine. Onlar şivliliklerini alarak mutlu, bizler çocukları sevindirdiğimiz için mutlu…
Önceki yıllar şivlilik gününde çocukların okula gitmediğini duymuştum. Dün okuldan dönen öğretmen komşumuzla karşılaştım. Çocukların büyük bölümü gelmemiştir muhtemelen hocam” diye sordum.
Cevap “hiçbir öğrenci gelmedi” şeklindeydi.
Yukarıdaki fotoğraf altı yaşındaki torunumun hemen yakın komşularından topladığı şivlilikler. Sabahtan öğle geçene kadar dolaşanlar baya bi topluyorlar demek ki. Afiyet olsun. İnşaallah fazla yiyerek hasta olmazlar.
Bizim köyde Regaib gecesinin gündüzüne “namaz bayramı” derlerdi. O gün hava müsaitse birkaç komşu bir araya gelerek mahallenin uygun yerine saçlar vurulup gözleme yapılır, gelen geçene ikram edilirdi. Hava durumu müsait değilse uygun olan evlerde yapılıp komşulara ikram edilirdi. Şimdi var mı bilmiyorum.
İşte bu adetin Konya’da olanca gücüyle devam etmesi beni çok memnun etti. Çocuklar üç ayların önemini hediyelerle öğrenmiş oluyorlar.
Çocuklar mânevi değerlerimizi, önce örf ve adetlerimizden, geleneklerimizden öğrenirler. Sonraları hocalarından ve kitaplardan öğrenirler.
Bu güzel geleneği yaşatanları tebrik ediyorum.
03/01/2025 Ali USLU - KONYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder