Aşırı öfke durumu "geçici delilik" olarak değerlendirilir ki bence de doğru bir değerlendirmedir. Çünkü o anda akıl devre dışı kalır, ağızdan çıkanı kulak duymaz olur.
İşte bu tür öfke anında söylenen bazı sözler muhatabı çok incitir. Hele aile fertleri veya yakınlar arasında olmuşsa, bazıları bu sözleri unutamaz, aklından çıkaramaz, her hatırlayışında mutsuz olur. Bazen öfkelenir veya ağlar... Bu durum biraz daha uzun sürdüğünde depresyona girerler.
Şöyle düşünelim: Deli olarak bildiğiniz bir kişi size hakaret etse nasıl bir tepki gösterirsiniz? Onun sözlerini ciddiye almazsınız muhtemelen.
Bence öfkelen kişi de geçici delilik halini yaşadığından onun sözlerini de pek ciddiye almamak, normal zamanındaki konuşmaları esas almak daha isabetli olur.
Öfkeli bir kişinin söylediği sözleri çöpe benzetirim. Evdeki çöpleri fazla biriktirmeden ve geciktirmeden çöp konteynerine atarız değil mi? Onları göz önündeki bir yere koysak, her gün defalarca gözümüze takılsa ne olur? Her görüşümüzde rahatsız oluruz. İşte bu tür sözler de çöp gibidir. Onları her hatırlayışımızda rahatsız oluruz. Zihnimizden temizlemedikçe rahatsızlığımız devam eder. Bir an önce onları zihnimizden atmalıyız ki mutlu olalım.
Zihnimizden temizlemeyi ister af ederek yapalım ister başka bir şekilde. Mübarek Kitabımızın Al-i imran suresi 134. ayette "Öfkelerini yutanlar ve insanları affedenler" övülür ve bu davranışların Cennet'e girme vesilelerinden olduğu bildirilir.
Ali USLU 29/08/2021 TAVŞANLI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder