Öğleden önce bağdat'tan hareket etmiştik.
Bağdat Kerbela arası 110 kilometre. Yaklaşık iki saatte Kerbela'ya girdik.
Orada öğlen namazlarımızı kıldık.
Dikkatimi ilk çeken şey suyun az oluşu oldu.
Tuvaletlerde sular akmıyordu. (Belki de kafilenin geldiğini görünce para almak için suları kesmiş olabilirler) Kapının yanında içi su doldurulmuş plastik ibrikler vardı. Para verip onlardan aldık.
Tuvaletler çok eski stilde yapılmış idi ve (sular akmadığı için) gerçekten çok berbat bir görüntüsü vardı.
Abdest aldığımız yerde az da olsa su akıyordu.
Şiirlerde ayak yıkamak farz olmadığından (onlar ayaklarını mesh ederler) lavaboları göğüs hizasındaydı. Muhtemelen su sıçramasın diye sıçramaması için. Orada ayaklarımızı yıkarken zorlananlar oldu. Özellikle küçük çocuklar çak zorlandılar.
Cami girişinde Kerbela toprağından yapılıp kurutulmuş şiilerin üzerine secde ettikleri yuvarlak avuç içi büyüklüğünde bir taş vardı şiirler onları alıp namazdan sonra yerine bırakıyorlardı.
Bir de bazıları bu taşları yukarıdan yere bıraktıkları için güneşte kurumuş olan kerpiç gibi bu cisimlerin bazı bölümleri koptuğundan camide kurumuş taprak kırıntıları oldukça fazlaydı.
Namazdan sonra Hz. Hüseyin efendimizin türbesine gittik.
Türbe çok ihtişamlı idi kubbesi altın kaplama dediler.
Türbenin içerisinde kabrin bulunduğu yer parmaklıklarla çevrilmişti (üzeri parlak altın veya altın kaplama imiş.) Bazılarının o parmaklıkları öptüğünü, bazılarının da muhtemelen dilek için kurdele bağladığını gördük. Kapıda özel giyimli şahıslar bu kurdelaları satıyorlardı. Bunlar oranın görevlileri miydi bilmiyorum. Bir de türbenin ziyaretçileri oldukça fazlaydı.
Bizler kendi usulümüze göre büyük bir saygı ve adabı içerisinde ziyaretimizi yaptık ve oradan ayrıldık.
Gezenler kerbela'yı gezdiler gezmeyenler arabada istirahat ettiler.
Oradan Arabistan sınırına Arar'a gitmek üzere yola çıktık.
Devam edecek inşaallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder