RAPOR

   Avrupa ülkelerinden birinde işçi olarak çalışan bir vatandaşımızın ülkemizde bulunan ailesinden biri ağır hasta olmuş. Durum kendisine bildirilmiş. Hastanın ölme ihtimali yüksek olduğundan acele Türkiye’ye gelmeleri gerekmiş.

   Neyse… İşçimiz kendi işlerini halletmişler sıra gelmiş çocuğun okul meselesine.  Adamın aklına ülkemizdeki metot gelmiş doğal olarak. Gitmiş doktora ve derdini anlatmış. Çocuğuna rapor almak istediklerini söylemiş.

Doktor önce anlayamamış. Çocuğun hasta olup olmadığını anlamaya çalışmış. Bizimki çocuğun hasta olmadığını, memlekete gitmek zorunda olduklarını, bunun için rapor istediklerini anlatmaya çalışmış. Biraz da yabancı dili tam olmadığından doktor bir türlü mevzuyu kavrayamamış. Üzgün olduğunu raporla ilgili söylediklerini anlayamadığını kendisine bildirmiş.

   Bu olayı düşününce güzel ülkemizde bazı anormal durumların ne kadar normal kabul edildiğini anlamak insanın zoruna gidiyor.

Daha vahimi yıllar önce SSK doktorlarından birisine (İsmi Tavşanlılı olanlarca malum)  GLİ işçileri gidip parasını verip rapor alarak işe gitmediklerini (kendi özel işine gittiklerini) bir çok kişiden dinlemiştim.

  Sevgili Peygamberimiz bizi uyarmış ve mealen demiştir ki: “Rüşvet alan da veren de mel’undur (lanetlenmiştir)”