DİYELİM Kİ....

Diyelim ki, mahallenize bir grup silahlı maganda/serseri geldiler. Ellerindeki silahlarla rast gele ateş ediyorlar, yanlarındaki torpilleri ateşleyip sağa sola savuruyorlar... Bu durumu görür görmez ne yaparsınız?

Çocuklarınız oralarda ise, telaşlanıp hemen onları bulup eve alırsınız; sonra, evin daha güvenli yerine geçersiniz değil mi?

Çocuklarınızı o magandaların yakınlarında, onları seyretmeye bırakmazsınız herhalde...

Bu örneği şunun için verdim.

Bu günkü internet ortamı bu magandaların tehlike saçtığı ortamlardan daha korunaklı değil maalesef. Eğer dikkat edilmezse çocuğun başına, onun maneviyatını mahvedecek bir çok şey düşebilir. Çocuğun maruz kaldığı şeylerin tedavisi imkansız veya çok zor olabilir.

Geçenlerde oğlu liseye giden bir baba telefonla aradı. Çocuğuna iki ay kadar önce istediği bilgisayarı aldığını anlattı. İnternete bir yerlere giriyormuş.

Çocuk bir gün annesine, “karşı cinslerden hoşlanmadığını, erkeklere ilgi duyduğunu" söylemiş. Hatta bir erkekle sevgili olmuşlar. vb. şeyler anlatmış. Aile tabi ki dehşete düşmüş.

Adamcağız belki çareler gösterebilirim diye bizim telefonu bulup aramış. (Bu tür şeyler bizi aşan şeyler) Aile için çok zor bir imtihan. Allah Teala göstermesin bu durum bütün ailelerin başına gelebilir.

İnternette girdiği sitelerden kafası karışıp dini ve ahlaki konularda bizim istemediğimiz yollara sapan bir çok genç, hatta orta yaşlı bile var maalesef.

Demem o ki, çocuklarımızı maddi tehlikelere karşı koruduğumuz gibi onları manevi tehlikelerden de korumaya çalışmalıyız.

“Bu nasıl olacak” derseniz, elimizde sihirli bir reçete yok. Fakat şunlar tavsiye edilebilir.

Onlarla daha çok vakit geçirelim. Kendi değerlerimizi onlara güzellikle anlatıp sevdirelim. İyi kimselerle arkadaşlık kurmalarına dikkat edelim. Onlar için bol bol dualar edelim. İmkanlarımıza göre çocuklarımızın beden ve ruh sağlığı için, maddi ve manevi tehlikelerden korunması için sadakalar verelim. Onları sosyal medyanın insafına terk etmeyelim.

Sosyal medyadan uzak tutmak için, onları, sportif, kültürel veya sosyal etkinliklere veya zararsız hobilere yönlendirebiliriz. 

“Benim çocuğuma bir şey olmaz” demeyelim. Unutmayalım! bir gram zehir güçlü bir pehlivanı bile öldürebilir.

Rabbim nefsimizi ve neslimizi, görünür –görünmez, her türlü tehlikelerden muhafaza eylesin.